बाल हितकारीको रजत वर्षमा स्मारिका
बाल हितकारी परियोजना (सिडब्लुएसएन)नेपालले रजत वर्ष मनाएको छ । स्थापनाको २५ औं वर्ष प्रवेशको अवसरमा संस्थाले प्रकाशन गरेको स्मारिका बुधबार सार्वजनिक गरिएको छ । समारोहमा पोखरा १५ का वडाध्यक्ष तोरणबहादुर बानियाँले नेपालमा राज्यले गर्नु पर्ने धेरै काम सामाजिक संघ, संस्थाले गरेको बताए । उनले वडा कार्यालयले भौतिक क्षेत्रमा ६० र मानवीय क्षेत्रको विकासमा ४० प्रतिशत बजेट राखेर विकासको सन्तुलित मोडेल अपनाएको जनाए । पोखरा महानगरपालिकाका शिक्षा महाशाखा प्रमुख हेमप्रसाद आचार्यले…
पुरा पढौ
बालकविता : मृगका कुरा
जङ्गलमा बस्छौँ हामीत्यही हाम्रो घरदुःख नदेऊ हामीलाईलाग्छ धेरै डर ।बाघ, भालु, सिंहका छन्ठूला–ठूला दारासिकार खेली मार्न खोज्छन्तिनले वनमा सारा ।कहिले खान्छन् आमालाईकहिले खान्छन् दाइबस्नुपर्छ जङ्गलमासधैँ नै डराई ।मान्छे पनि शत्रु हाम्राअरू पनि शत्रुहामीलाई ठानीदेऊ नमान्छेहरूले मित्रु ।
पुरा पढौ
लुक्यो मेरो हात (बालकविता)
भित्रभित्र खै कतापुग्यो मेरो हातबाहुलाभित्रै अड्कियोलुक्यो मेरो हात बाको कोट लगाउनेरहर गरियोमभन्दा नि ठूलो कोटदङ्ग परियो उकुसमुकुस भएरदुख्यो मेरो हातबाहुलाभित्रै अड्कियोलुक्यो मेरो हात बाबाजत्रो हुन खैकैले पाउँछुअनि बल्ल त्यै बेलाकोट लाउँछु नभन्दिनु कसैलेसुक्यो मेरो हातबाहुलाभित्रै अड्कियोलुक्यो मेरो हात ।
पुरा पढौ
सर्प र न्याउरीको खेल
त्यति बेला सर्प र न्याउरीको सम्बन्ध निकै राम्रो थियो । जंगलमा ती दुईको मेल भएपछि कसैको केही जोर चल्दैन थियो । अरू त अरू जंगलका राजा सिंहसमेत उनीहरूको मेल देखेर डाह गथ्र्यो । सर्प र न्याउरीको मेलले मानिसलाई फाइदै थियो । घरको अन्न खाइदिने र कपडा काटिदिने मुसालाई नियन्त्रणमा लिने यही सर्पन्याउरी जोडी थियो । न्याउरी मुसा जातकै भएकोले मुसा भएकै ठाउँतिर चर्न निस्कन्थ्यो । पछि पछि सर्प लाग्थ्यो ।…
पुरा पढौ
केहि रोचक, रमाइला जानकारी
बायोमास भन्नाले दाउरा ,कृषि जन्य अवशेस र गोबर गुईठा हरुलाई बुझाउछ ।white gold भनेर platinum लाई चिनिन्छ । भ्रष्टाचार विरुद्धको अन्तर्राष्ट्रिय दिवस डिसेम्वर,९ मा मनाउने गरिन्छ । नेपालमा मात्र पाइने चरा काँडे भ्याकुर हो । नेपालको राष्ट्रियगानमा ४६ शब्द र १२८ अक्षर रहेको छ । सबैभन्दा चाँडो बढ्ने बनस्पति बाँस हो ।सुपेरियर ताल विश्वमा सबै भन्दा ठुलो ताजा पानिको ताल हो ।शुक्र ग्रहमा सूर्य पश्चिमबाट उदाएर पूर्वमा अस्ताउँछ ।चन्द्रमामा केही…
पुरा पढौ
पानी (बालकविता)
जस्तो पनि बन्न सक्ने कस्तो आनीबानीकहिले हिउँ, कहिले बाफ कहिले तरल पानी पौडी खेल्न नुहाउन र तिर्खा लाग्दा पिउनपानी नभई सम्भव छैन जीवन त्यसै जिउनयही पानीले पोल्छ कहिले, कहिले शीतल हुन्छयही पानीले फोहोर ल्याउँछ यही पानीले धुन्छ समुद्र र नदी-खोला छाँगा-छहरामापोखरी र इनार अनि अग्लो पहरामाखहरे भई बग्छ पानी तालसँगै जम्छपहरामा रसाएुनि यही धर्तीमा रम्छ खाँदा स्वाद छैन हेर्दा रङ्ग पनि छैनलुगा लाउन मिल्लाजस्तो अङ्ग पनि छैनपानीजस्तो नहोऊ तिमी भन्ने…
पुरा पढौ
बाल कविता : पहाड
अचल भै बस्दछधरतीमा टेकेरअचम्मै पो लाग्दछयसको रुप देखेर गजधम्म परेरबसेको छ यसरीआयो होला कहिलेकहाँबाट कसरी ? बनेको छ बलियोढुङ्गा अनि माटोलेशिखरैमा पुर्याउँछडोहोर्याउँदै बाटोले अटल छ पहाडधरतीको काखमापहिलो झुल्को घामकोयही डाँडा पाखामा तलबाट माथि हेर्दाटोपी खस्ने चुचुरोकतै देख्छु सानासानाथुम्काथुम्की टाकुरो रुख पात हरियाफूल पनि फुलेकाचरिबरी जनावरयसकै काखमा डुलेका आँधी आउँदा हल्लिन्नपानी पर्दा बग्दैनसित्तिमिती कसैसँगरत्ती पनि डग्दैन यही पहाडको काखमामेरो पनि घर छडर छैन कसैकोमलाई यस्कै भर छ डुल्दै आउँछन् बटुवाहेरी दङ्ग…
पुरा पढौ
बाल कविता : मौरी
मिहिनेती छ ऊ, गर्छ धेरै कामफूलको रस बटुल्छ, भन त्यस्को नाम ढिला सुस्ती गर्दैन, त्यस्तो मन पर्दैनआफ्नो काम नसकी, पछि हट्दै हट्दैनमिलेर ऊ बस्दछ, चाहिँदैन ठूलो ठामभुन्भुन गर्छ, गुन्गुन गर्छ, के हो त्यस्को नाम फूलको रस चुसेर ल्याउने गर्छ काममह बनाई थुपार्छ मौरी त्यस्को नाम एउटा नायक हुन्छ घारमा काम सिकाउनेथरिथरि फूलको रस झिकाउनेअह्राउने पह्राउने गर्छ उसले कामसबै मन पराउँछन् के हो त्यसको नाम व्यवस्थित बनाउँछ समुदायलाईअल्छी बन्न दिँदैन कर्मी…
पुरा पढौ
बालगीत : घर कहाँ पुतलीको…
विद्यार्थीघर कहाँ पुतलीको, बाँच्न के के खान्छन् ?भनिदिनू गुरुआमा, कहाँसम्म जान्छन् ? गुरुआमाप्रकृति हो घर हेर, फूल रस खान्छन्स्वतन्त्र छन् उड्नलाई, जहाँ पनि जान्छन् । विद्यार्थीकस्ता कस्ता हुन्छन् यिनी, थरीथरी देख्छु,भनिदिनू गुरुआमा, म कापीमा लेख्छु । गुरुआमाधेरै रङ्ग हुन्छन् सुन, लेख्दालेख्दै गल्छौबनाउन चित्र तिमी, जति रङ्ग दल्छौ । विद्यार्थीदिनभरि कहाँ हुन्छन्क, हाँ हुन्छन् राति ?भनिदिनू गुरुआमा, को को हुन् त साथी ? गुरुआमादिनभरि स्कुलमा, घर हुन्छन् राति,माया गरे पुतलीको, तिमी…
पुरा पढौ
बाल कथा : अनलाइन लुँडो
बिहान आठ बजेको थियो । सरिताले साथीलाई फोन गरिन् । “हेल्लो आभास १ तिमी मेरो घरमा नआऊ है, कोरोना भाइरस आएको छ । आउनु हुन्न । आयौ भने कोरोना सर्छ रे ममीले भन्नुभ’को ।” आभासले भन्यो –“आउँदिनँ सरिता आउँदिनँ । कोरोना भाइरस आइसक्यो । अब हामी केही दिन घरमै बस्नुपर्छ ।” सरिताले दिनभरि बस्दा अल्छी लाग्दैन भनेर सोधी । “यत्तिकै घरमा बस्दा त साह्रै अल्छी लाग्ने रैछ सरिता । लागेर…
पुरा पढौ